Έρωτας Άχραντος

Αφορμή «Αι Συνέπειαι της Παλαιάς Ιστορίας» του Γ. Βιζυηνού

Tον κατέτρεχε μια παλιά ιστορία.
Εκείνη τον αποκαλούσε «Πετώντα Ολλανδό».
Του εξομολογήθηκε τον έρωτα της.
Εκείνος σώπαινε...

Εκείνη η παλιά ιστορία τον οδήγησε στη φυγή,
μα λίγο πριν της άγγιξε το χέρι.
Ένα άγγιγμα μονάχα και το πήρε μαζί του,
εκεί στα έγκατα της γης όπου
έψαχνε «δαχτυλίδια για τους αρραβώνες»
Έτσι έλεγε η μικρή Κλάρα στους επισκέπτες της
«ο καλός της ψάχνει δαχτυλίδια για τους αρραβώνες τους»
Ναι, η παλιά ιστορία υψωνόταν ανάμεσά τους σαν τοίχος.
Πώς ένας μιαρός να σπιλώσει έναν άγγελο; Κι εκείνο το γράμμα!!!
Βυθισμένος σε αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα,
έσκαβε τη γη όλο και πιο βαθιά.
Εκείνη, κλεισμένη στο γαλάζιο δωμάτιο, έπλεκε τα μικρά της δάχτυλα και τραγουδούσε τον έρωτα.

Νύχτα και μέρα τον συνόδευε. Ακόμα κι εκείνη τη νύχτα με την καταιγίδα ήταν κοντά του∙ ντυμένη στα λευκά και με τα δάχτυλα μπλεγμένα στην άρπα, του χαμογελούσε.
Την άλλη μέρα ταξίδεψαν μαζί χαμογελώντας μακάρια.

Copyright ©Μαρία Πισιώτη